Η κοιλάδα πράσινη ήταν τόσο γαλήνια στη μέση έτρεξε ένα ρεύμα τόσο μπλε... Μια έκθεση κοριτσιών, στην απελπισία, μιά φορά είχε συναντήσει την αληθινή αγάπη της εκεί και τον είπε... Θα έλεγε ..





Promise me, when you see, a white rose you'll think of me
I love you so,
Never let go,
I will be your ghost of a rose..





Τα μάτια της εθεώρησαν ότι τα μυστήρια θα έβαζε μεταξύ των φύλλων στης άγριες περιοχές των πνευμάτων, την καρδιά ενός παιδιού, που εξευγενίζει. Ακόμα πιο ήρεμος και ήπιος και την αγάπησε... Όταν θα έλεγε...




Promise me, when you see, a white rose you'll think of me
I love you so,
Never let go,
I will be your ghost of a rose..




Όταν έγινε, γύρισε για να τρέξει το χορό στον ήλιο της τιμής τών παραμέτρων δεδομένου ότι την πρόσεξε και πάντα περισσότερο, σκέφτηκε ότι εβλεπε την αναλαμπή Α επάνω της να δένει για πάντα την ακούει λέει...




Promise me, when you see, a white rose you'll think of me
I love you so,
Never let go,
I will be your ghost of a rose..